کد مطلب:314843 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:167
طفل از خواب بیدار شده و مادر را صدا می زند
جناب حجةالاسلام و المسلمین آقای حاج سید رضا طهماسبی اصفهانی از حجةالاسلام و المسلمین حاج سید حسین طهماسبی اصفهانی نقل كرده كه:
سید حسین طهماسبی در سن كودكی قادر به تكلم نبود سیدی یتیم و بی پدر كه در سایه مهر مادر روزگار را سپری می كرد و عدم توانایی در تكلم او بر غم و اندوه مادر وی افزون بود كه مادر شب نیمه شعبان نذر كرد كه اگر خداوند منان زبان طفل او را شفا داد، او طفلش را در هر سال در شب نیمه شعبان به سقاخانه حضرت ابوالفضل (علیه السلام) كه در چند قدمی خانه آن ها بود ببرد تا آن جا را برای حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چراغانی كند. آن شب هم جشن مختصری گرفت، یعنی یك چراغ مركبی روشن كرد و مقداری نقل تهیه
[ صفحه 380]
نمود و فرزند خود را به آنجا برد و در مناجات خود با خداوند درد دل ها با حضرت مهدی آل محمد عج الله تعالی فرجه الشریف و حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) نذر خود را بیان نمود. سید حسین طهماسبی كه در آن شب سن 36 سالگی را می گذراند پاسی از شب كه گذشت خسته شد و در گوشه ای از سقاخانه خواب رفت و مادر به مناجات مشغول بود، كه هنگام اذان صبح متوجه شد كه طفلش از خواب بیدار شده و مادر را صدا می زند و زبان او باز شده و از آن موقع به مدت شصت سال هنگام نیمه شعبان سید حسین طهماسبی در آن سقاخانه هر ساله جشن می گرفت و چراغانی می نمود. سرانجام در روز تولد حضرت زینب (علیهاالسلام) پنجم جمادی الآخر مطابق 25 / 4 / 81 به لقاء الله پیوست و دار فانی را وداع گفت.
سید حسین طهماسبی در سن كودكی قادر به تكلم نبود سیدی یتیم و بی پدر كه در سایه مهر مادر روزگار را سپری می كرد و عدم توانایی در تكلم او بر غم و اندوه مادر وی افزون بود كه مادر شب نیمه شعبان نذر كرد كه اگر خداوند منان زبان طفل او را شفا داد، او طفلش را در هر سال در شب نیمه شعبان به سقاخانه حضرت ابوالفضل (علیه السلام) كه در چند قدمی خانه آن ها بود ببرد تا آن جا را برای حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چراغانی كند. آن شب هم جشن مختصری گرفت، یعنی یك چراغ مركبی روشن كرد و مقداری نقل تهیه
[ صفحه 380]
نمود و فرزند خود را به آنجا برد و در مناجات خود با خداوند درد دل ها با حضرت مهدی آل محمد عج الله تعالی فرجه الشریف و حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) نذر خود را بیان نمود. سید حسین طهماسبی كه در آن شب سن 36 سالگی را می گذراند پاسی از شب كه گذشت خسته شد و در گوشه ای از سقاخانه خواب رفت و مادر به مناجات مشغول بود، كه هنگام اذان صبح متوجه شد كه طفلش از خواب بیدار شده و مادر را صدا می زند و زبان او باز شده و از آن موقع به مدت شصت سال هنگام نیمه شعبان سید حسین طهماسبی در آن سقاخانه هر ساله جشن می گرفت و چراغانی می نمود. سرانجام در روز تولد حضرت زینب (علیهاالسلام) پنجم جمادی الآخر مطابق 25 / 4 / 81 به لقاء الله پیوست و دار فانی را وداع گفت.